Στο πλαίσιο της έκθεσης “Greece No Problem” της ομάδας Ορίζοντας Γεγονότων, το ταξίδι συνεχίζεται στο κέντρο της Αθήνας, στον Κεραμεικό, με μία δράση στο Δημόσιο Σήμα. 
Την 1η Μαρτίου 2013, στις 21.45μ.μ., πραγματοποιείται η ανάγνωση του Επιταφίου Λόγου του Περικλή στον τόπο που θεωρείται ιστορικά ότι εκφωνήθηκε, στο Δημόσιο Σήμα. Η ανάγνωση βασίστηκε στο Β΄Βιβλίο των Ιστοριών του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκιδίδη (μτφρ. Ε.Βενιζέλου) και υλοποιήθηκε με την συμμετοχή της ομάδας του Ορίζοντα Γεγονότων, εικαστικών όπως η Ρένα Αβαγιαννού, ο Γιάννης Θεοδωρόπουλος, η Ρίκα Κριθαρά, ο Άγγελος Σκούρτης και περαστικών.

 


Η δράση αποτυπώνεται και εμπλουτίζεται στο προσωρινό γραφείο-χώρο μελέτης και καταγραφής των ευρημάτων  της περιήγησης στον εκθεσιακό χώρο της αυτοδιαχειριζόμενης ομάδας "Ορίζοντας Γεγονότων"(Κεραμεικού 88)





Visitors
(I am reading an extract from Henry David Thoreau's Walden)
"I had three chairs in my house; one for solitude, two for friendship, three for society. 













When visitors came in larger and unexpected numbers there was but the third chair for them all, but they generally economized the roon by standing up. It is surprising how many great men and women a small house will contain...


     











 One inconvenience I sometimes experienced in so small a house, the difficulty of getting to a sufficient distance from my guest when we began to utter the big thoughts in big words. You want room for your thoughts to get into sailing trim and run a course or two before they make their port. The bullet of your thought must have overcome its lateral and ricochet motion and fallen into its last and steady course before it reaches the ear of the hearer, else it may plough out again through the side of the head..."

Photos from my temporary office for the study and the registration of the "discoveries" of my reverie-travel held during the "Utopia" project at the autoorganized space of "Orizontas Gegonoton" team.
photo 1. Rika Krithara is reading Walden, sitting at the chair of society
photo 2.Alexia Celia Peza is reviewing my notes from friendship chair, Maria Peza is at the society chair. Rika Krithara and Orestis Tzirtzilakis are standing.
 

Solitude

(I am reading an extract from Henry David Thoreau's Walden)
"I find it wholesome to be alone the greater part of the time. To be in company, even with the best, is soon wearisome and dissipating. I love to be alone. I never found the companion that was so companionable as solitute. We are for the most part more lonely when we go abroad among men than when we stay in our chambers. A man thinking or working is always alone, let him be where he will. Solitude is not measured by the miles of space that intervene between a man and his fellows. The really diligent student in one of the crowded hives of Cambridge College is as solitary as a dervis in the desert."


Angelos Antonaropoulos performing the Whirling Dervishes' dance in the yard of the Tower of the Winds.
The site of Thoreau's cabin.
27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
Promenade ΧΙΙ:Tower of the Winds
Διαβάζω για τον Πύργο των Ανέμων (1)(αφετηρία της διαδρομής μου) την περιγραφή του Gustave Flaubert στο "Ταξίδι στην Ελλάδα"(1850):



"Οι εξωτερικές αλληγορικές μορφές είναι υπερβολικά βαριές. Πόδια πρησμένα, το βάρος τους και μόνο θα εμπόδιζε το σώμα να πετάξει.



Κτίσμα οκτάγωνο.-Γείσωμα με τετράγωνα τύμπανα από πάνω, σε ύψος επτά ποδιών περίπου, ένα κυκλικό διάζωμα, μικροί κίονες με ραβδώσεις και δωρικό κιονόκρανο - ένα δεύτερο διάζωμα, ύστερα η στέγη, φέτες από πέτρες που στενεύουν προς την κορυφή και που ο συνδυασμός τους σχηματίζει τρούλο.
Δύο πόρτες, μία μεγάλη προς τα νοτιοδυτικά, μία πιο μικρή που βλέπει στην ανατολή.
Στο εξωτερικό του μνημείου, και που επικοινωνεί με αυτό, ένα είδος στρογγυλού πυργίσκου, παρόμοιας
Τρία παράθυρα ή ανοίγματα που έγιναν στον τοίχο, τα δύο κάτω από το πρώτο διάζωμα, ένα κάτω από το γείσωμα, δίπλα στο Μεράμπ" (2)

1. Οι Αέρηδες, μνημείο γνωστό και ως "Πύργος του Αιόλου", "Πύργος των Ανέμων" και "Τάφος του Σωκράτη", ήταν ένα υδραυλικό ρολόι που χτίστηκε στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ., με έξοδα του Σύριου Ανδρόνικου Κυρρήστου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας χρησίμευσε ως τόπος συνάντησης των δερβίσηδων.
2. Σημείο που έδειχνε την κατεύθυνση της Μέκκας.



27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ - 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012
Promenade ΧΙΙ:Tower of the Winds - Monastiraki sq - Kerameikos - Dimosio Sima (Δημόσιο Σήμα)

Το έργο Reveries du Promeneur Solitaire είναι ένα εξελισσόμενο ταξίδι δια μέσου της υποκειμενικής βίωσης και παρατήρησης του τοπίου, και μία προσεκτική μελέτη του πνεύματος που αναδίνεται από τους τόπους(Πικιώνης, Συναισθηματική Τοπογραφία).
Υποκείμενο είναι σε αυτή την περίπτωση ο περιηγητής/αφηγητής και οι συνοδοιπόροι του.
Το ταξίδι έχει εστιάσει σε τόπους αληθινούς όπως οι Δελφοί ή το Παρίσι ιδωμένους μέσα από την προσωπική βιωματική εμπειρία όσο και το βλέμμα άλλων περιηγητών κλασσικών ή σύγχρονων.

Ο συγκεκριμένος περίπατος πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης "Ουτοπία" στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο της ομάδας "Ορίζοντας Γεγονότων" (Κεραμεικού 88)
, στην ευρύτερη γειτονιά του εκθεσιακού χώρου, σε τόπους κλασσικούς περιηγητικούς ή/και τουριστικούς όπως ο Κεραμεικός, το Δημόσιο Σήμα και το Ωρολόγιο του Κυρρήστου (Αέρηδες), με στόχο καταρχήν την εμπειρία και στη συνέχεια τη διερεύνηση των ορίων ανάμεσα στη σύγχρονη περιήγηση και τον τουρισμό.
Η διαδικασία αυτή αποτυπώνεται και εμπλουτίζεται στο προσωρινό γραφείο-χώρο μελέτη και καταγραφής των “ευρημάτων” της περιήγησης που βρίσκεται στο χώρο της έκθεσης. Συνεπώς το υλικό της εγκατάστασης-γραφείου θα ανανεώνεται συνεχώς στις επόμενες εβδομάδες και η εγκατάσταση (με σχέδια, φωτογραφίες και κείμενα ή άλλο υλικό που θα προκύψει) θα λάβει την τελική της μορφή στο τέλος της έκθεσης, όπου και θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση και συζήτηση.

Οι περίπατοι ξεκινούν στις 27/1 στις 11:00 από το μνημείο των Αέρηδων, ακολουθώντας τον Ηριδανό ποταμό στο Μοναστηράκι και στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού και καταλήγοντας στο Δημόσιο Σήμα, στον Κεραμεικό. Όσοι ενδιαφέρονται να έρθουν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου στο hariklia.hari@gmail.com ή στην "Ουτοπία" που θα είναι και το σημείο κατάληξης, αύριο Σάββατο 28/1, την Τρίτη 31/1 και την Παρασκευή 3/2, 6:00 - 9:00 το βράδυ, Κεραμεικού 88

Στον περίπατο αυτό αναφέρομαι σε έργα κλασσικών περιηγητών όπως οι Stuart & Revett (The Antiquities of Athens), στο Οδοιπορικό του Evliya Çelebi (Evliya Çelebi Seyahatnâmesi. Beyoğlu, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları Ltd. Şti., 1996-. 10 vols.) αλλά και στις αναφορές του Chateaubriand (Το ταξίδι στην Ελλάδα, 1806) και του Flaubert (Το ταξίδι στην Ελλάδα, 1850-51)


General view of the Tower of Winds, from Stuart & Revett's The Antiquities of Athens, 1762


Οι Αέρηδες, μνημείο γνωστό και ως "Πύργος του Αιόλου", "Πύργος των Ανέμων" και "Τάφος του Σωκράτη", ήταν ένα υδραυλικό ρολόι που χτίστηκε στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ., με έξοδα του Σύριου Ανδρόνικου Κυρρήστου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας χρησίμευσε ως τόπος συνάντησης των δερβίσηδων.
Οι Περιστρεφόμενοι Δερβίσηδες [ή Mevlevilik (Mevleviyye, Osmanlica: مولويه) büyük ve ünlü sufi tarikatlarından biri. Adını kurucusu Sultan Veled'in babası ve tarikatın ilkelerini oluşturan Mevlana Celaleddin Rumi'den (Mevlana) alir] είναι ένα Σουφικο Τάγμα.

Reference to Lord Byron's 1rst trip to Greece between 1809-1811

 I am reading an extract from "Childe Harold's Pilgrimage" by Lord Byron

    XLV
   Ambracia’s gulf behold, where once was lost
   A world for woman, lovely, harmless thing!
   In yonder rippling bay, their naval host
   Did many a Roman chief and Asian king
   To doubtful conflict, certain slaughter, bring
   Look where the second Cæsar’s trophies rose,
   Now, like the hands that reared them, withering;
   Imperial anarchs, doubling human woes!
   God! was thy globe ordained for such to win and lose?















Panos Charalambous, Ambrakia Mia, 1994

reference

I am reading an extract from Rebecca Solnit's "A Field Guide to Getting Lost":
"Not to find one's way in a city may be uninteresting and banal. It requires ignorance-nothing more," says the twentieth-century philosopher-essayist Walter Benjamin. "But to lose oneself in a city-as one loses oneself in a forest-that calls for quite a different schooling." To lose yourself: a voluptuous surrender, lost in your arms, lost to the world, utterly immersed in what is present so that its surroundings fade away. In benjamin's terms, to be lost is to be fully present, and to be fully present is to be capable of being in uncertainty and mystery. And one does not get lost but loses oneself, with the implication that it is a conscious choice, a chosen surrender, a psychic state achievable through geography. That thing the nature of which is totally unknown to you is usually what you need to find, and finding it is a matter of getting lost.
Urban Void; Action in the bed of the river Kifissos. Noisy march. 1999

reference

Διαβάζω από τις "Διαμονές. Ταξίδι στην Ελλάδα" του Μάρτιν Χάιντεγγερ:
Η πρωινή άφιξη με ασθενή αλλά δροσερό άνεμο στο μικρό λιμάνι της Ιτέας, η διαδρομή μέσα από τον παλαιό μεγάλο ελαιώνα της Κρίσας, το αργό ανηφόρισμα προς την όλο και φτωχότερη κοιλάδα που βρίσκεται ψηλά στους πρόποδες του Παρνασσού, όλα αυτά έμοιαζαν με προπαρασκευαστικό διαλογισμό για την είσοδο στον ιερό χώρο, όπου κρυμμένος στο ναό φυλάσσεται σύμφωνα με το θρύλο των αρχαίων, ο ομφαλός της γης.
Dimitris Gizinos
Landscape (Ο ελαιώνας της 'Αμφισσας)

30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Promenade IIΙ: Delphoi
Διαβάζω από το "Στιγμές στην Ελλάδα" του Ούγκο Φον Χόφμανσταλ: Εδώ είναι οι Δελφοί και ο δελφικός κάμπος, ο ιερός τόπος και οι βοσκοί. Εδώ η Αρκαδία πολλών ονείρων, κι όμως δεν είναι όνειρο.


29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Promenade IIΙ: Delphoi
Διαβάζω από τις "Διαμονές. Το Ταξίδι στην Ελλάδα" του Μάρτιν Χάιντεγγερ: Τις ώρες που μείναμε στον ιερό τόπο είχε αυξηθεί σημαντικά το πλήθος των επισκεπτών- παντού κόσμος φωτογράφιζε. Ρίχνουν την μνήμη τους στην τεχνικά παραγόμενη εικόνα.



reference


Vangelis Gokas
I am like a pelican in the wilderness, I am like an owe in the desert, 2010, λάδι σε καμβά, 18I am like a pelican in the wilderness, I am like an owe in the desert, 2010, λάδι σε καμβά, 185Χ2155Χ215
26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
Promenade IX: Porte Maillot - Boulogne; Allee Saint-Denis




My birthday in Paris. We walk with Mossy at Boulogne, one of our favorite walks.
At the end of the path there is a surprise for me, a gift, a
Qigong lesson.






28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
Promenade X: Quai Saint-Bernard
Here i am, at Quai Saint-Bernard. From here at the 15th of September 1840, Federique Moreau initiates his travel. As i read at the greek translation of "L'Éducation sentimentale":
Στις 15 του Σεπτέμβρη 1840, κατά τις 6 το πρωί, το Βιλ-ντέ-Μοντρώ, έτοιμο να σαλπάρει, ξεφυσούσε πυκνούς στροβίλους καπνού μπροστά στην όχθη Σαίν-Μπερνάρ. 'Ανθρωποι κατέφθαναν λαχανιασμένοι. Βαρέλια, καραβόσκοινα και καλάθια με κουτιά έφραζαν την κτυκλοφορία...Ένας δεκαοκτάχρονος νέος με μακριά μαλλιά, κρατώντας ένα φάκελο κάτω από το μπράτσο του, στεκόταν ασάλευτος μπροστά στο πηδάλιο.